شمال نیوز/ الهام مصدقی‌راد _ خبر‌نگار : : «با همکلاسی‌های دانشگاه به همراه یکی از استادان بنام محیط‌زیست از پارک ملی برکن بیکونز در انگلستان بازدید کردم. یکی از دانشجویان چیزی از روی زمین برداشت و در جیب گذاشت. استاد به او گفت، چه چیزی برداشتی؟‌ همکلاسی تکه‌ای از شاخ آهو را نشان استاد داد. استاد گفت:‌ فورا برگردان! تکه شاخ حاوی کلسیم و مواد معدنی است که برای طبیعت منطقه مفید است و باید در همین نقطه بماند تا تجزیه و منفعتش به گیاهان برسد. دانشجو خواست تکه شاخ را بر زمین بیندازد. استاد دوباره گفت: آن‌را به همان نقطه‌ای که ‌برداشتی برگردان!»

این خاطره اسماعیل کهرم، کارشناس محیط‌زیست در بازدید از پارک ملی برکن بیکونز  است و حالا به همشهری می‌گوید: در دنیا اینگونه از مناطق حفاظت‌‌شده و پناهگاه‌های حیات وحش مراقبت می‌کنند.

تالاب میانکاله در استان مازندران 68هزار هکتار وسعت دارد وعنوان منطقه حفاظت‌شده، پناهگاه حیات‌وحش، تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه زیست‌کره تحت حفاظت محیط‌زیست را دارد. سواحل منطقه هنوز دستخوش ساخت‌و‌ساز نشده و نقطه مناسبی برای زمستان‌گذرانی  100گونه پرنده آبزی و کنار‌آبزی و زیستگاه اصلی ماهیان خزری است.

ورود بی‌ضابطه گردشگر در سال‌های اخیر به میانکاله یکی از جدی‌ترین تهدیدها برای این پناهگاه حیات وحش است. همین یک ماه قبل بود که 400هکتار از جنگل‌های میانکاله در آتش سوخت. مسئولان محیط‌زیست عامل انسانی را دلیل این اتفاق اعلام کردند؛ همان عاملی که گفته می‌شود علت بیش از 90درصد آتش‌سوزی‌ها در جنگل‌ها و مراتع است و البته که نیازمند تقویت مدیریت و ارتقای سیستم اطفای حریق است.

 ‌نیمه تیرماه بود که ورود گردشگر به منطقه میانکاله تا اطلاع ثانوی ممنوع اعلام شد. حضور گردشگران آسیب جدی به پوشش گیاهی و حیات‌وحش میانکاله وارد کرد. ورود به پناهگاه حیات‌وحش میانکاله بدون توجه به ظرفیت این منطقه انجام شده بود و برخلاف انتظار و استانداردهای جهانی، مسیر ویژه تردد گردشگران در این منطقه درنظر گرفته نشده بود. رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست بهشهر پیش‌تر گفته بود، میانکاله در نوروز97‌ پذیرای حضور 45هزار گردشگر بود.

اتوبوس گردشگری با هدف جلوگیری از تخریب

علی‌اکبر یداللهی، معاون فنی اداره محیط‌زیست مازندران که چند روز پیش از راه‌اندازی اتوبوس گردشگری در میانکاله خبر داده بود، حالا به همشهری گفته است:‌ برای جلوگیری از تخریب میانکاله به‌دلیل ورود خودروهای گردشگران، پارکینگی در بیرون از منطقه درنظر گرفته شد و اکنون نیز طرح اتوبوس گردشگری مطرح شده تا یکی دو دستگاه اتوبوس روباز، گردشگران را به داخل منطقه وارد کند‌ تا میزان تخریب، آلودگی صوتی و... کاهش یابد.

او با تأکید بر اینکه در این طرح که هم‌اکنون در حال بررسی جزئیات است و هنوز اجرایی نشده، از ظرفیت بومیان منطقه در اجرا و حفاظت استفاده خواهد شد، گفت: قرار است تعداد گردشگران نیز براساس طرح جامع مدیریت محیط‌زیست میانکاله انجام شود. انجمن زیست‌محیطی مدیریت میانکاله نیز در حال شکل‌گیری است و اگر بیش از حد به میانکاله فشار وارد شود، ‌درهای میانکاله را خواهیم بست. یداللهی همچنین با اشاره به حضور 90تعاونی دامداری و 26تعاونی صیادی در میانکاله، به تأثیرات منفی این فعالیت‌ها بر منطقه اشاره کرد و افزود: ‌در فاز بعدی طرح که 3‌ماه آینده انجام می‌شود، قرار است این فعالیت‌ها به نصف کاهش یابد.

 میانکاله، دیگر میانکاله نیست

اسماعیل کهرم، کارشناس محیط‌زیست به همشهری می‌گوید: با اجرای چنین طرحی در میانکاله بعد از مدتی شاهد راه‌اندازی بساط بستنی‌فروشی، اقامتگاه و هتل خواهیم بود. بلایی نمانده است که بر سر میانکاله نیاورده باشند؟! فاتحه میانکاله را باید خواند. او می‌گوید: میانکاله تکه‌ای از بهشت است که در آن ماهی صید می‌شود و نباید بشود. پرندگان مهاجر شکار می‌شوند. مسابقه تالاب‌نوردی برگزار می‌شود و گردشگران در تالاب می‌دوند و هرچه زیر پایشان است، از بین می‌رود. میانکاله پناهگاه حیات وحش است و یک درجه بالاتر از پارک ملی و چنین فعالیت‌هایی در آن مجاز نیست.

کهرم گفت: میانکاله دیگر شباهتی به یک منطقه حفاظت‌شده ندارد و شبیه به یکی از محله‌های تهران شده است.